ਹਿੰਦੀ ਗ਼ਜ਼ਲ / ਅਸ਼ਵਨੀ ਜੇਤਲੀ .
ਤੁਮਹਾਰੀ ਯਾਦ ਕੀ ਨਗਰੀ, ਜਬ ਭੀ ਮੇਰਾ ਜਾਨਾ ਹੋਤਾ ਹੈ
ਮੈਂ ਹੰਸ ਦੂੰ, ਤੋ ਭੀ ਸਬ ਕਹਿਤੇ ਹੈਂ 'ਵੋਹ ਦੀਵਾਨਾ ਰੋਤਾ ਹੈ'
ਧੜਕ ਜਾਤਾ ਹੈ ਦਿਲ ਔਰ ਹੋੰਠ ਭੀ ਫਿਰ ਥੱਰਥਰਾ ਜਾਏਂ
ਜ਼ਿਕਰ ਤੇਰਾ ਜ਼ੁਬਾਂ ਪੇ ਜਬ ਕਭੀ ਭੀ ਆਨਾ ਹੋਤਾ ਹੈ
ਮੇਰੇ ਅਸ਼'ਆਰ ਭੀ ਤੋ ਝੂਮ ਕਰ ਇਠਲਾਨੇ ਲਗਤੇ ਹੈਂ
ਤੇਰੀ ਯਾਦੋਂ ਕੋ ਮੇਰੀ ਰਗ ਰਗ ਮੇਂ ਜਬ ਇਠਲਾਨਾ ਹੋਤਾ ਹੈ
ਫਾਕਾਕਸ਼ੀ ਕੇ ਆਲਮ ਮੇਂ ਭੀ ਜੋ ਖੁਸ਼ ਹੀ ਦਿਖਾਈ ਦੇ
ਬਤਾ ਦੂੰ, ਯਾ ਤੋ ਵੋ ਸ਼ਾਇਰ ਯਾ ਫਿਰ ਦੀਵਾਨਾ ਹੋਤਾ ਹੈ
ਯੇ ਜਾਨ ਕਰ ਭੀ, ਕਿ ਕਟੀ ਪਤੰਗ ਸੀ ਹੈ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਅਪਨੀ
ਫ਼ਲਕ ਪੇ ਉੜਨੇ ਕਾ ਤੋ ਫ਼ਕਤ, ਇਕ ਬਹਾਨਾ ਹੋਤਾ ਹੈ
ਜ਼ਾਹਿਰ ਹੈ ਫ਼ਿਜ਼ਾ ਮੇਂ ਤਬ ਜ਼ਹਿਰੇਂ ਹੀ ਘੁਲੇਂਗੀ, ਜਬ
ਧਰਮ ਵਾਲੋਂ ਨੇ ਸਿਆਸਤ ਮੇਂ ਧਰਮ ਕੋ ਲਾਨਾ ਹੋਤਾ ਹੈ
ਗ਼ਜ਼ਲ ਮੇਂ ਜ਼ਿਕਰ ਜ਼ੁਲਫੋਂ ਕਾ ਵੋ ਫਿਰ ਕਰੇ ਭੀ ਕਿਸ ਤਰ੍ਹਾ
ਦੇਸ਼ ਕੀ ਦਸ਼ਾ ਕੋ ਜਿਸ ਸ਼ਾਇਰ ਨੇ, ਪਹਿਚਾਨਾ ਹੋਤਾ ਹੈ
ਅਬ ਇਸ ਮੁਆਸ਼ਰੇ ਕਾ ਆਈਨਾ ਦਿਖਲਾਨੇ ਲਗਾ ਸ਼ਾਇਰ
ਸ਼ਾਇਰ ਕੋ ਭੀ ਤੋ ਦੁਨੀਆ ਕੋ, ਮੂੰਹ ਦਿਖਲਾਨਾ ਹੋਤਾ ਹੈ
ਮਸ਼ਾਲੇਂ ਲੇ ਕੇ ਚਲਤੇ ਹੈਂ ਵੋ ਰਸਤੇ ਮੇਂ ਨਹੀਂ ਰੁਕਤੇ
'ਜ਼ੁਲਮ ਕੋ ਖ਼ਤਮ ਕਰਨਾ ਹੈ' - ਜਿਨ੍ਹੋਂ ਨੇ ਠਾਨਾ ਹੋਤਾ ਹੈ
ਵੋ ਏਕ ਫੂਲ ਹੀ ਗੁਲਸ਼ਨ ਮੇਂ ਮੁੱਦਤੋਂ ਬਾਦ ਖਿਲਤਾ ਹੈ
ਜਿਸੇ ਮਹਿਕ ਅਪਨੀ ਸੇ ਕਾਇਨਾਤ ਕੋ, ਮਹਿਕਾਨਾ ਹੋਤਾ ਹੈ