ਸਮੇਂ ਸਮੇਂ ਦੀ ਗੱਲ .
ਸਮੇਂ ਸਮੇਂ ਦੀ ਗੱਲ ਹੈ ਲੋਕੀਂ ਵੱਸਦੇ ਹੁੰਦੇ ਸੀ
ਜਿਹੜੇ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਦੇ ਦਿਲ ਵਿੱਚ ਰਸਦੇ ਹੁੰਦੇ ਸੀ
ਓਦੋਂ ਸਾਰੇ ਸਾਂਝੇ ਹਾਸੇ ਹੱਸਿਆ ਕਰਦੇ ਸੀ
ਮੈਂਨੂੰ ਮੇਰੇ ਦਾਦੇ-ਪੜਦਾਦੇ ਦੱਸਿਆ ਕਰਦੇ ਸੀ
ਕੱਚੇ ਲਿੱਪੇ ਕੋਠੇ, ਕੱਚੀਆਂ ਬਸਤੀਆਂ ਹੁੰਦੀਆਂ ਸੀ
ਓਸ ਸਮੇਂ ਵਿੱਚ ਚੀਜ਼ਾਂ ਬੜੀਆਂ ਸਸਤੀਆਂ ਹੁੰਦੀਆਂ ਸੀ
ਓਸ ਸਮੇਂ ਵਿੱਚ ਚੱਲਦੇ ਆਨੇ-ਧੇਲੇ ਹੁੰਦੇ ਸੀ
ਘਰ-ਘਰ ਮੱਝੀਆਂ-ਗਾਈਆਂ ਅਤੇ ਤਬੇਲੇ ਹੁੰਦੇ ਸੀ
ਓਸ ਸਮੇਂ ਦੇ ਲੋਕ ਬੜੇ ਈ ਅਲਬੇਲੇ ਹੁੰਦੇ ਸੀ
ਪਿੰਡਾਂ ਵਿੱਚ ਬੜੇ ਜੋਰ-ਸ਼ੋਰ ਨਾਲ ਮੇਲੇ ਹੁੰਦੇ ਸੀ
ਓਦੋਂ ਭਾਵੇਂ ਲੋਕ ਨਾ ਬਹੁਤੇ ਪੜ੍ਹਿਆ ਕਰਦੇ ਸੀ
ਪਰ ਸਾਰੇ ਈ ਲੋਕ ਮੁਸ਼ੱਕਤ ਕਰਿਆ ਕਰਦੇ ਸੀ
ਬੜੀਆਂ ਚੰਗੀਆਂ ਓਸ ਸਮੇਂ ਰਿਵਾਇਤਾਂ ਹੁੰਦੀਆਂ ਸੀ
ਲੜਾਈ-ਝਗੜੇ,ਫੈਸਲਿਆਂ ਨੂੰ ਪੰਚਾਇਤਾਂ ਹੁੰਦੀਆਂ ਸੀ
ਅੱਜ ਵਾਂਗ ਨਾ ਥਾਂ-ਥਾਂ ਉੱਤੇ ਥਾਣੇ ਹੁੰਦੇ ਸੀ
ਸੁਣਿਐ ਓਦੋਂ ਲੋਕ ਬੜੇ ਹੀ ਸਿਆਣੇ ਹੁੰਦੇ ਸੀ
ਕੌਲ-ਕਰਾਰਾਂ ਦੇ ਓਦੋਂ ਲੋਕੀ ਪੱਕੇ ਹੁੰਦੇ ਸੀ
ਆਉਣ-ਜਾਣ ਲਈ ਰੇਹੜੇ, ਟਾਂਗੇ-ਯੱਕੇ ਹੁੰਦੇ ਸੀ
ਸੂਏ-ਨਹਿਰਾਂ ਦੇ ਵਿੱਚ ਚੁੱਭੀਆਂ ਲਾਉਂਦੇ ਹੁੰਦੇ ਸੀ
ਸਾਬਣ ਨਹੀਂ ਸੀ ਰੀਠਿਆਂ ਦੇ ਨਾਲ ਨਹਾਉੰਦੇ ਹੁੰਦੇ ਸੀ
ਦੂਰ-ਦੁਰਾਡੇ ਵੱਸਦੇ ਸੱਜਣਾਂ ਨੂੰ ਚਿੱਠੀਆਂ ਘੱਲਦੇ ਸੀ
ਅੱਜਕੱਲ ਵਾਂਗੂੰ ਇੰਟਰਨੈੱਟ ਤੇ ਫੋਨ ਨਾ ਚੱਲਦੇ ਸੀ
ਲੋਕ-ਗੀਤ ਤੇ ਗਿੱਧਾ-ਭੰਗੜਾ ਮਨ ਪਰਚਾਵਾ ਸੀ
ਸਾਦਾ ਰਹਿਣ-ਸਹਿਣ ਸੀ,ਸਾਦਾ ਈ ਪਹਿਰਾਵਾ ਸੀ
ਕੁੜੀਆਂ ਓਦੋਂ ਚਰਖੇ ਤੇ ਤੰਦ ਪਾਉਂਦੀਆਂ ਹੁੰਦੀਆਂ ਸੀ
ਬੈਠ ਤ੍ਰਿੰਞਣਾਂ ਵਿੱਚ ਹੱਸਦੀਆਂ-ਗਾਉੰਦੀਆਂ ਹੁੰਦੀਆਂ ਸੀ
ਸਾਉਣ ਮਹੀਨੇ ਤੀਆਂ ਬੜੀਆਂ ਸੱਜਦੀਆਂ ਹੁੰਦੀਆਂ ਸੀ
ਉਦੋਂ ਪਿੰਡ ਦੀਆਂ ਜੂਹਾਂ ਬੜੀਆਂ ਫੱਬਦੀਆਂ ਹੁੰਦੀਆਂ ਸੀ
ਓਹ ਵੇਲੇ ਗਏ ਬੀਤ ਅਤੇ ਇਹ ਸਮਾਂ ਅਨੋਖਾ ਏ
ਆਉੰਦੀਆਂ ਪੀੜ੍ਹੀਆਂ ਦੇ ਲਈ ਬਣ ਗਿਆ ਯਾਦ-ਝਰੋਖਾ ਏ
ਪਹਿਲਾਂ ਕੰਨੀਂ ਸੁਣਕੇ ਵੀ ਇਤਬਾਰ ਸੀ ਕਰ ਲੈਂਦੇ
ਹੁਣ 'ਗੁਰਵੀਰ' ਅੱਖੀਂ ਡਿੱਠਿਆ ਵੀ ਲੱਗਦਾ ਧੋਖਾ ਏ
- - ਗੁਰਵੀਰ ਸਿਆਣ